Florent Boffard
fot. Philippe Gontier
Florent Boffard rozpoczął naukę w Conservatoire National Supérieur de Musique de Paris (CNSMD) w wieku dwunastu lat pod kierunkiem Suzy Bossard, Yvonne Loriod i Germaine Mounier. Po otrzymaniu pierwszych nagród w kategoriach fortepianu i muzyki kameralnej kontunuował naukę harmonii, kontrapunktu i akompaniamentu (w klasie Jeana Koernera). W 1982 – wygrał Konkurs Claude Kahna w Paryżu, a w 1983 roku konkurs Vianna da Motta w Lizbonie.
W latach 1988 – 1999, jako solista Ensemble Intercontemporain, miał do czynienia z najważniejszymi twórcami współczesnej muzyki poważnej, wykonując po raz pierwszy utwory takich kompozytorów jak Boulez, Donatoni i Ligeti. Artysta nagrał między innymi Structures na dwa fortepiany Bouleza z Pierre-Laurent Aimardem oraz Sequenza IV na fortepian (DGG) Beria, etiudy Debussy’ego i Bartoka oraz Sonaty skrzypcowe Gabriela Fauré z Isabelle Faust (Harmonia Mundi). Boffard jest zapraszany na najważniejsze festiwale, w tym w Salzburgu, Berlinie, Bath, Aldeburghu i La Roque d’Anthéron. Występował między innymi pod dyrekcją Pierre Bouleza, Simona Rattle, Leona Fleischera i Petera Eötvösa. Od 2009 roku jest profesorem w Conservatoire National Supérieur de Lyon.
W 2001 roku fundacja Forberga-Schneidera (Monachium) przyznała artyście Belmont Prize za zaangażowanie w wykonawstwo muzyki współczesnej.
Płyta artysty z utworami fortepianowymi Schönberga została wydane przez wytwórnię Mirare w kwietniu 2013 roku.
